A Deputación esixe a Feijóo e Rajoy políticas de apoio ás familias 'sometidas á pobreza polos seus gobernos antisociais'
O Deputado de Cooperación e Asistencia ós Concellos, Álvaro Santos Ramos, presentou este luns a proposta que o equipo de Goberno Provincial leva ó Pleno de mañá, 31 de decembro, para esixir ós Executivos antisociais do PP que lideran Feijóo e Rajoy que incrementen as partidas adicadas a familias en risco de exclusión, subvencionando a gratuidade dos bens de primeira necesidade como a electricidade, para atallar a pobreza; que aumenten as partidas para plans de emprego, distribuíndoas de xeito equitativo entre a totalidade dos Concellos lucenses; e que asuman o incremento da suba do canon de SOGAMA, así como que eliminen o canon da auga.
Santos Ramos destacou que queremos pechar o ano facendo eco da tremenda perda adquisitiva das familias, moitas delas con todos os seus membros sen paro, que ven como cada mes aumenta os seus gastos fixos polo incremento de taxas e tributos das mans dos gobernos do PP. Por exemplo, os canons de Sogama e da auga, impostos que pagan os cidadáns, que sube a Xunta a través dos Concellos e que non quedan no peto dos municipios, senón que vai todo a mans de Feijóo, e ben sabemos todos que estes cartos non son para mellorar servizos. A suba do IBI, que tamén repercute nos veciños, que é obrigatorio para todos os Concellos, que os Alcaldes se ven na obriga de aplicar, incumprindo os seus compromisos cos veciños por mandato de Rajoy. A isto súmase o repago sanitario e farmacéutico, a reforma das pensións, o incremento das taxas universitarias, a suba da luz ou o chamado falsamente céntimo sanitario. É hora de poñer en marcha políticas anticíclicas, como defenden as teorías económicas, e de apoio ás familias, non de embargo ós seus petos, para axudarlles a soportar e saír da crise, non afondar nela para que os mercados disfruten de saúde a consta dos cidadáns
Álvaro Santos defendeu que dende a chegada ó Goberno do Partido Popular o poder adquisitivo dos cidadáns viuse drasticamente diminuído. As reformas económicas emprendidas polo PP, tanto en Madrid coma en Galicia, desprazan sobre o cidadán o custo da crise da que non é responsable. Nada queda das propostas defendidas polo Partido Popular na campaña electoral onde dicían que unha baixada de impostos xeneralizada fomentaría o consumo, incentivando a actividade económica e revertendo nunha fulgurante taxa de creación de emprego. Non obstante, a realidade dous anos despois é moi diferente e particularmente desoladora en termos de pobreza e xustiza social. A desigualdade no estado é unha realidade constatada por diferentes organismos como Eurostat, o que invita a pensar que a pesar de que se produza un crecemento económico en termos macro, a economía doméstica seguirá en absoluta recesión e xerando espirais de pobreza e exclusión social.
IVE, IRPF e IBI
O Goberno Provincial mantén que o Partido Popular decidiu emendarse a si mesmo impoñendo o aumento dun imposto tan pouco selectivo como o IVE, elevándoo do 18% ao 21% no tipo xeral ata situalo por enriba da media europea. Ademais, a suba do IVE cultural está a supoñer a morte de diferentes sectores económicos moi arraigados no noso país como o cine, a arte ou o teatro, ao pasar dun 8% a un 21%. O goberno do Partido Popular continuou coas subas indiscriminadas que atentaban contra todas as rendas como é o IRPF, subindo o tipo nun 0.75% para as persoas que teñan unha renda menor aos 17.707 euros, e do 7% aos que tiveran unha renda superior aos 300.000 euros. A esta medida antisocial, hai que sumalo a suba do IBI levada a cabo por Mariano Rajoy para os ano 2012 e 2013, e que o Executivo decidiu prorrogar para 2014. Ademais, o Goberno esconde esta suba impoñendo os Concellos a reverter nos seus veciños o encarecemento progresivo segundo valor catastral, que na actualidade afecta a 25 millóns de inmobles.
Repagos sanitarios, recorte de pensións, suba das taxas universitarias e da luz
A estes gravames insolidarios, que cargan rendas altas e baixas do mesmo xeito, hai que sumarlles o encarecemento de todos os servizos, xustificados nun suposto aforro do Estado e traducidos en pobreza para as familias. O repago sanitario que obriga a pagar os medicamentos aos pensionistas, ou o repago da farmacia hospitalaria que clasifica os pacientes segundo o seu poder adquisitivo en lugar de pola súa doenza, súmanse a medidas antisociais como a reforma das pensións que fará perder 8.000 millóns de euros aos xubilados galegos, ou o incremento das taxas universitarias que atenta directamente contra a igualdade de oportunidades excluíndo enormes capas de poboación do acceso á formación. Por último, a insensibilidade do Partido Popular quedou de manifesto novamente, ao votar en contra de que as familias sen recursos poidan ter acceso á luz gratuíta nos meses de inverno a pesar do progresivo encarecemento do recibo da luz. En 2013 a luz subiu ata catro veces, chegando ata un aumento medio dun 3,1%, que disparou o pagamento dun ben de primeira necesidade aos 800 euros anuais de media nos nosos fogares, e que sitúa o custo da electricidade en España como o terceiro máis caro de Europa.
Falso céntimo sanitario
En Galicia, ademais de sufrir a perda de poder adquisitivo da extinta clase media, o Goberno antisocial de Feijóo está a minar os petos dos galegos con impostos pouco selectivos que comprometen o benestar social. O chamado falsamente céntimo sanitario incrementará a partir de xaneiro o litro de carburante en case 5 céntimos sen ter en conta a renda do condutor.
